Στην πρόσφατη άτυπη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι υπό την προεδρία του Εμανουέλ Μακρόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέφρασαν ποικίλες απόψεις σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, αναδεικνύοντας τις διαφωνίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πολωνία και Ισπανία: Επιφυλακτικότητα για την Αποστολή Στρατευμάτων
Οι πρωθυπουργοί της Πολωνίας και της Ισπανίας εξέφρασαν την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σε αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Ο Πολωνός πρωθυπουργός τόνισε ότι η ειρήνη στην Ουκρανία πρέπει να είναι “δίκαιη και βιώσιμη”, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για λύση που θα σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Ηνωμένο Βασίλειο: Προθυμία για Στρατιωτική Συμμετοχή
Αντίθετα, το Ηνωμένο Βασίλειο προσφέρθηκε να αναπτύξει δικά του στρατεύματα στην περιοχή, επιδεικνύοντας προθυμία να υποστηρίξει στρατιωτικά την Ουκρανία. Ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στο ΝΑΤΟ, συνεργαζόμενη με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη διασφάλιση του μέλλοντος της Ουκρανίας και την αντιμετώπιση της ρωσικής απειλής.
Γερμανία: Έμφαση στην Ευρωπαϊκή Ενότητα και Άμυνα
Ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, υπογράμμισε τη σημασία της ενότητας μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ σε θέματα ασφάλειας. Δήλωσε ότι “κανένας δεν θα υπαγορεύσει οτιδήποτε στην Ουκρανία” και τόνισε την ανάγκη για μακροπρόθεσμη ευρωπαϊκή δέσμευση στη χρηματοδότηση της άμυνας, επισημαίνοντας ότι οι χώρες πρέπει να ανταποκριθούν στον στόχο του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ.
Γαλλία: Πρόταση για “Δύναμη Επιβεβαίωσης”
Η Γαλλία πρότεινε τη δημιουργία μιας “δύναμης επιβεβαίωσης” που θα τοποθετηθεί πίσω από μια μελλοντική γραμμή κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία. Αυτή η πρόταση στοχεύει στην υποστήριξη μιας βιώσιμης ειρηνευτικής διαδικασίας, διασφαλίζοντας την τήρηση των συμφωνηθέντων όρων κατάπαυσης του πυρός.
Συμπεράσματα της Συνόδου
Η σύνοδος ανέδειξε τις διαφορετικές προσεγγίσεις των ευρωπαϊκών χωρών σχετικά με την εμπλοκή τους στην ουκρανική κρίση. Ενώ κάποιες χώρες προωθούν ενεργή στρατιωτική συμμετοχή, άλλες εμφανίζονται επιφυλακτικές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για διπλωματικές λύσεις. Η έλλειψη ομοφωνίας καταδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ανάπτυξη μιας ενιαίας στρατηγικής απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα και την υποστήριξη της Ουκρανίας.
